Σελίδες

Τρίτη 8 Αυγούστου 2017

Φώτα της πόλης και μεγάλοι άδειοι δρόμοι



Τον Αύγουστο νοιώθω οτι κερδίζω ξανά την πόλη πίσω.
Μια πόλη που όλους τους υπόλοιπους μήνες έχει χαθεί στην μηχανική επανάληψη της καθημερινότητας,στην πολυκοσμία και στην βουή.
Ξημέρωμα Δευτέρας και οι άλλοτε «πηγμένοι» δρόμοι,είναι κενοί,χωρίς αγχωμένους οδηγούς,χωρίς βιαστικούς πεζούς.
Η πόλη δεν κοιμάται...η πόλη λείπει.
Όσοι μείναμε πίσω με ένα άγραφο κανόνα αλληλεγγύης έχουμε γίνει περισσότερο ανθρώπινοι μεταξύ μας.
Οι ματιές που διασταυρώνονται στα φανάρια ,φανερώνουν πρόσωπα ήρεμα και καθάρια ...
Πολύ μακριά απο τις ανταγωνιστικές , ρουτινιασμένες εκδοχές μας.
Θέλω να κατεβάσω κι άλλο το παράθυρο και να πώ "καλημέρα" αλλά συμβιβάζομαι με ενα νεύμα στον οδηγο που μου παραχωρεί προτεραιότητα.
Σήμερα το γνώριζα οτι θα είχε αρκετή ζέστη...Μάλλον όχι ζέστη κανονικό καύσωνα.
Εωσφόρος με τ΄όνομα.
Ίσως δεν υπήρξε ποτέ ποιο ταιριαστό όνομα για καύσωνα.
Η ανατολή ήταν τόσο απόκοσμη που καλωσόριζε το χρυσό πύρωμα του ήλιου,που θα έλουζε την πόλη.

Είμαι βόρεια,ξενυχτισμένος και απο τους τυχερούς μια και γυρνάω απο διασκέδαση και αντί της εθνικής για Πειραιά,επιλέγω να περάσω απο το κέντρο...
Σε κάποιο φανάρι ενημερώνω το ημερολόγιο στο κινητό μου με μια υπενθύμιση να στείλω χρήματα στο paypal σε ενα φίλο που μου έκανε εξυπηρέτηση και μου έπαιξε στο λογαριασμό του στην Ιντερβετεν την Τσέλσι στο 2.30 για το community shield απέναντι στην Αρσεναλ.
Στους sharp bookmakers έπαιζε στο 2.05 ...
Τεράστιο value για ένα high liquidity παιχνίδι ,με το ρίσκο να μετακινηθεί δραματικά η απόδοση να είναι ελάχιστο πλέον 25 λεπτα πριν την έναρξη του ματς.
Είμαι σίγουρος οτι ο φίλος δεν θα έχει πρόβλημα με λιμιταρίσματα (ή έτσι νομίζω τουλάχιστον) σύμφωνα με τον τρόπο που μου λέει οτι παίζει συνήθως,οπότε όταν μπορεί αυτός και όταν προλαβαίνω εγώ κάποιο value ,του στέλνω ενα μήνυμα με την απόδοση και το ποσό.
Αν και η έμπνευση του Πέδρο να κάνει ένα ανόητο τάκλιν και να δεχτεί μια βλακώδη κόκκινη καρτα ,αφήνοντας την ομάδα του με 10 παίκτες και εν τέλη να δεχτεί στην ίδια φάση το γκόλ της ισοφάρισης ήταν σίγουρα ατυχής,δεν γκρινιάζω ιδιαίτερα για το χαμένο μπετ μου.
Ξέρω πως με Expected Value 20€ για κάθε 100€ που ποντάρω ,μακροχρόνια θα έχω ένα εξαιρετικό κέρδος.
Το δύσκολο είναι να μπορέσω να μπορέσω να βρώ και άλλα τα τέτοια ματς αλλά κυρίως να κάνω αυτά τα πονταρίσματα χωρίς προβλήματα.

Αλλάζω τον φάκελο στο mp3 του αυτοκινήτου...
"Ασημένια Σφήκα" ,Υπόγεια Ρεύματα μαζί με Γιώργο Νταλάρα,Live στο Θέατρο Βράχων κάπου το 1996.
Η καλύτερη εκτέλεση του τραγουδιού,που αφήνει μίλια πίσω την πρωτότυπη.
Πατάω το repeat.
Περνάω το Καλλιμάρμαρο και κάπου στην Συγγρού αρχίζουν σιγά σιγά στις διπλανές λωρίδες να εμφανίζονται αυτοκίνητα και μηχανές να ξεχειλίζουν απο αποσκευές ,με προορισμό κάποιο καράβι στο λιμάνι που θα τους οδηγήσει στο νησί των ονείρων τους.
Πλέον Λεωφόρος Ποσειδώνος και αφήνοντας πίσω μου το Ιδρυμα Νιάρχος,η ηλεκτρονική πινακίδα με  πληροφορεί για την κλασσική πρωϊνή συμφόρηση στην Γούναρη και Αλιπέδου.
Στο ρεύμα της Λεωφόρου προς την θάλασσα το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας και πίσω του η Καστέλλα λούζονται απο ενα χρυσομπρούτζινο φως.
Απέραντη ομορφιά...
Εχω μια όμορφη απελευθερωτική διάθεση.
Ανεβάζω ένταση καθώς κατευθύνομαι στο σπίτι για 3-4 ώρες ύπνου:

«Φώτα της πόλης και μεγάλοι άδειοι δρόμοι,
τα όνειρα της Κυριακής κοστίζουν ακριβά»


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου